- ۳۱ تیر ۹۱ ، ۰۱:۱۶
- ۱۱ نظر
محبوب من! من منم و تو تویی! من کوچکم و تو بزرگی!
دست پر به ضیافت رفتن رسم بی ادبان است؛ از این رو ظرف کوچکم را وانهادم و آمدم.
ظرفی درخور بزرگی ات هبه ام کن که ضیافت، بی ظرف رسم بزرگان نیست...
دست پر به ضیافت رفتن رسم بی ادبان است؛ از این رو ظرف کوچکم را وانهادم و آمدم.
ظرفی درخور بزرگی ات هبه ام کن که ضیافت، بی ظرف رسم بزرگان نیست...
مولا جان!
ما همان ذره های خاکی هستیم که تو پدرشانی!
نظر لطفت را که دریغ نیست؛ پس کاسه ای ده که تاب برقی از تشعشع آفتابت را داشته باشد.