- ۲۳ بهمن ۹۶ ، ۰۲:۴۳
- ۰ نظر
تازه شهیدا بگو خانه معشوق کو
گفت همان سو که سر بیشتر افتاده است...
مارا به سر هوای شهیدان بی سر است
از سر گذشته ایم که بر این سریم ما...
در زمینههای فرهنگی کاری که شهید آوینی پیشاهنگش بود و در این اواخر مرحوم سلحشور -که اینها پیشـروان کار انقلابی در این کشورند- اینها را باید ترویج کرد، اینها را باید تقدیر کرد و نام اینها را باید گرامی داشت.
امام خامنهای - 1/1/95
میگفت برای عبارت "مدافع حریم انقلاب اسلامی" طرحی بزن. "مدافع حرم" برایشان کم است. اینها میروند تا از مرزهای انقلاب دفاع کنند.
نمیدانستم اولین شهیدی که این لوگو را زیر عکسش میگذارم خود اوست.
حالا دیگر هیچ آرزویی ندارم جز پیوستن به او...
بدرود برادر و انشاالله بکم لاحقون قریبا. همان پرچمی را که با حاج احمد متوسلیان بر گنبد خرمشهر برافراشتید و همان بیرقی را که شهید دلاورمهدی باکری آنرا در کنار دجله و قدمگاه امام حسین (ع) بر زمین زد غیرتمندانه به بارگاه زینب کبری (س) رساندی با خون مطهر تو و همه شهیدان آن بارگاه قدسی عهد میبندیم که همان پرچم را بهزودی برفراز قبه الصخره در بیت المقدس شریف به اهتزاز در خواهیم آورد و از آمریکا و اسراییل بانیان اصلی این فتنه و عاملان اصلی همه این جنایات انتقام سختی خواهیم گرفت....
میخواهم در برابر اتفاقات پیرامونم بیتفاوت نباشم
میخواهم آمر به معروف و ناهی از منکر باشم
میخواهم مثل او باشم...
این طرح برگرفته از طرح جلد پیشنهادی برای شماره جدید ماهنامه حیات بود که بنا به دلایلی انتخاب نشد. مثلا اینکه قاب شکسته شهید احمدی روشن به این معناست که کار تمام شده و در طرح اغراق صورت گرفته. اما از آنجا که شعار این طرح (که آن هم با همان ملاحظات بعدا رقیق تر شد) به شدت به دلم نشست و طرح حاضر از آن برخاست! و البته که منطقی در آن است، آن را اینجا منتشر میکنم. آنچه شهدای ما به جان خریدند عزت و بالا نگه داشتن پرچم مقاومت بود که امیدوارم قضاوتم در مورد فروش آن اشتباه باشد.
نشان به آن نشان که امام ما 28 بهمن سال گذشته فرموده بودند: بحث مذاکره را پیش کشیدند، که ایران بیاید بنشینیم مذاکره کنیم. همین رفتار غیرمنطقى، در این دعوت به مذاکره هم وجود دارد. غرض آنها حل مشکلات و مسائل نیست - که من بعد توضیح خواهم داد - غرضشان یک کار تبلیغاتى است براى اینکه به ملتهاى مسلمان نشان دهند که ببینید این نظام جمهورى اسلامى بود با آن سرسختى، با آن ایستادگى، اما عاقبت مجبور شد بیاید باب مصالحه و گفتگو را با ما باز کند. وقتى ملت ایران اینجور است، شماها چه میگوئید دیگر؟ این را براى خاموش کردن و ناامید کردن ملتهاى سربرافراشتهى مسلمان که امروز در بسیارى از کشورهاى اسلامىِ اینها نسیم بیدارى وزیده است و به خاطر اسلام احساس عزت میکنند، لازم دارند. از اول انقلاب، این یکى از هدفها بود. از سالهاى اول انقلاب، یکى از هدفهاى آنها همین بود که ایران را پاى میز مصالحه و بدهبستان بکشانند؛ بگویند بالاخره دیدید ایران هم که ادعا میکرد مستقل است، ایستاده است، نترس است، شجاع است، مجبور شد بیاید بنشیند پاى میز مذاکره؟ امروز هم همین هدف را دنبال میکنند.
حالا قضاوت با شما...